Gösteri zamanı!

Bloğun takipçileri hatırlayacaklardır; burada yazmaya başladığım ilk gün neleri yazıp nelere izin vermeyeceğimin kurallarını koymuştum. Kendi koyduğum kuralların içerisinde kalarak bugün biraz empati ile gündemdeki bir konu ile ilgili yazmak istiyorum.

Dünkü haber bültenlerinde sıkça gösterildi, NTV’de önceki akşam yayınlanan “Canlı Gaste” programında da izleyenler olmuştur, Abdi İpekçi’ nin kızı Nükhet İpekçi’ nin duygu yüklü haykırışından bahsediyorum. İzlemeyenler için link burada.

Babalar, anneler, evlatlar olarak bu haykırışa kayıtsız kalmak mümkün mü? Bir evlat 31 yıldır babasına tutsak olduğundan bahsediyor, tutuklu halinin bitmediğini, bitemediğini, özlemini anlatıyor; babasının kanlı, yırtık gömleğine sanki canlı bir insana sarılırmışçasına candan sarılıyor ve bunu 31 yıldır yaptığından bahsediyor. Ve işte en can alıcı soru da sonra geliyor: Aradığınız gösteri bu muydu? Alın size gösteri!

Bu kadar içten ve duygu yüklü bir hareket bir gösterinin parçası olamaz diye düşünüyorum. Daha çok; benimle birlikte, yüz binlerce -belki milyonlarca- ananın, babanın ve evladın vicdanında yer bulan bir haykırış olabilir ancak. Bu haykırışa sebep olan iddiayı, herkesin bildiğini varsayarak, burada paylaşmayacağım. Ancak şunu belirtmem lazım; ben iddiaya “Neden olsun, nasıl olabilir?” ya da  “Neden olmazmış?” ekseninde yaklaşmıyorum. Esasen bu fikrin neden ortaya çıktığını anlamaya çalışıyorum. Üstelik bir kez daha kanıtlandığı üzere, ortada,  kamu vicdanı diye bir gerçek varken ve bu bazen ürün/servis ya da kişiler ile ilgili tüm algıları değiştirebilirken.

Pazarlama; pazarlama iletişimi konularına son dönemde ilgi duyan, kısıtlı bilgisi ile bu “dünyayı” anlamaya çalışan birisi olarak ben, böylesine bir fikrin marka/ürün ya da şirket üzerine olan olası ciddi tehlikesini görebiliyorken büyük bir medya şirketi bunu nasıl göremez? Ben ya bahsettiğim bu “dünyayı” anlamaya çalışırken yanlış yoldayım ve daha bu konularda hiçbir şey (!) bilmiyorum,  ya da birileri böyle bir gündem oluşmamış olsa, bu fikri hayata geçirmeyi düşünecek kadar ciddi hatalı bir stratejinin peşinde.