Dün 4 yaşındaki oğlumla beraber vakit geçirirken aramızda şöyle bir diyalog geçti:
-Babacım seni çok seviyorum. (durduk yerde, birdenbire!)
-(Biraz şaşkın ama çok keyif almış bir halde) Canım benim ben de seni çok seviyorum. Her şeyden çok..
– İzmir’den bile mi?
– Değil İzmir, dünyanın en güzel şehrinden bile..
Bir kez daha anladım işte: Diğer her şey yalan, bu %100 gerçek: Güzel şehirlerde yaşamak değil, hayatı güzel kılacak sevdiklerinle -her neresi olursa olsun, orada – yaşamak, güzel olan.
İzmir’in güzelliği ayrı, bunu not etmeden bu yazıyı bitirmeyelim.
bende ankarayı çok severim. benim için değişilmezdir.
Evet Şemsettin Bey, Ankara da çok güzeldir 🙂 Benim de tüm öğrencilik hayatım orada geçti, benim için de çok ayrı bir yeri vardır Ankara’nın. İzmirliler Ankara’yı pek beğenmezler ama. Deniz yok ya o bakımdan 🙂