Konfor alanı 2: Dost ve kardeş ülkedeyim

Artık Azerbaycan’dayım. Türk vatandaşları için “Biz iki devlet, tek milletiz” diyen eski devlet başkanı Haydar Aliyev’in sözlerini yürekten destekleyen Azeriler’in arasında.

Bundan tam bir yıl önce İzmir’de bir önceki işime başlamamı da buradan duyurmuştum.

Bir yılda ikinci işe başlıyor olmak kariyerim açısından pek de olumlu bir hareket olarak görülmese de özel sektörde bazen böyle şeyler olabiliyor, hiç istemediğin halde, ya da son derece sürpriz ve beklenmedik şekilde.

Şu yazıma esin kaynağı olduğu gibi; tek bir tane olumsuz geribildirim almadan, artık günümüzün kurumsal şirketlerinde rastlamayacağınız son derece eski ve etik olmayan bir şekilde işini kaybedebiliyorsun. Üstelik geleceğini düşünerek yasal mücadele yolundan çekiniyor olmak ayrı can yakıcı bir şey.

Ancak her işte hayır vardır misali, bu durum başka güzelliklere sebep olabiliyor.

Bunlar gibi;

1. Ameliyatı sırasında eşinin yanında olmak (kendisini o denli işine kaptırmışken bunun nasıl olacağını kara kara düşünürken),
2. Tek gerçeğin ailesi ve onlarla olan mutluluğu olduğunu anlamak,
3. İş hayatında personel değişim oranının (turnover) kendi performansı ile de doğrudan ilgisi olduğunu önemsemeyen yöneticilere karşı bir B planı geliştirmenin gerekli olduğunu anlamak,
4. Yeni bir ülkede yeni bir hayata başlamak, tekrar yeni zorlukların içerisinde konfor alanını daha da genişletmek,
5. Artık sizlerin de bu yeni ülkede bir kontak kişisi olması.

Sizin için belki de en iyisi bu sonuncusu. Belki ziyaretimize gelirsiniz ya da belki bir sonraki Eurovision şarkı yarışmasını birlikte izleriz kim bilir? 🙂